Крај на првиот почеток
Телефонот ѕвонеше непрекинато, таа само немо зјапаше во екранот кој го покажуваше неговото име. Немаше намера да разговара со него, и онака нивната приказна беше завршена. Но нешто ја копкаше и не и даваше мир, и после се имаше малку надеж за нив двајцата. Се истетерави, го зема телефонот и се што слушна од другата страна беше: мила овој е мој последен повик и не сакав да заврши без да те потсетам дека те сакам. Збогум.
Конечно и стана јасно дека го загуби целиот свет, онаа грутка надеж што ја чуваше во дланките се срони и и се излизга низ прстите, а таа остана со прашината од спомените во рацете.
Можеби сме го утнале времето кога сме решиле да бидеме заедно. Можеби реалноста не ни го дозволува тој луксуз да го доживееме врвот сега иако крвнички посегаме по него. Можеби среќата и љубовта чекаат на нас некаде во иднината.