Покојна душа!
Published on 03/26,2014
Веќе и зборовите ги потрошив, и мислите ја изгубија вредноста, и срцето ги сотре емоциите, а душата се уште зјае празна. Исто како собата на крајот на ходникот полна со пајажини. Оној кој погледна подлабоко, не можеше да го издржи ехото на болката и самотијата.
Покрај сите избледени слики има една, една која свети како икона! Не ја барајте смислата, оној на кој стравот му ја ежи снагата, ќе разбере. И немам веќе што да кажам, а се што барам е само да не ме оставиш во оваа празнотија, во оваа црна ноќ која трае и трае.
Земјата натежнува на градите, потоа и на телото, а заштита и љубов нуди само твојата прегратка.