Со љубов, за неа!
Еј, каде ти е насмевката? Те познавам, те познавам доволно добро да го видам болното во насмеаните усни. Те познавам доволно за да го препознаам она затруеното во чистата душа која зборуваше само за љубов. Те познавам доволно за да знам дека внатрешноста ти плаче и бара помош ама твојата немилосрдност ја замолчува брзо.
Знам дека си премногу горда за да признаеш дека водиш битка со самата себе, знам дека мразиш сожалување, но никој тоа не ти го пружа. Погледни и ќе ја видиш разликата помеѓу љубовта и грижата и зборовите кои нудат сожалување.
Знам дека светов е никаков, дека разочарува во секој ќош и знам дека луѓето се страшни ама постои нешто добро. Имаш толку многу за да се бориш. Требаше да ги видиш тие очи скршени и тие солзи, можеби тогаш ќе сфатеше кого имаш тука и колку значи.
Светот е грд ама за нас го разубавуваме. Самотијата не помага ниту пак тишината во ноќта, ниту цигарата, ниту алхохолот, ниту празниот стомак.
Што би правеле без тебе? Да можеш на момент да ги погледнеш своите очи преку моите ќе разбереш, да можам на момент да погледнам низ твоите очи наоколу, ќе се изборев. Тоа што те боли тебе, не разјадува нас и копа се по длабоко и по длабоко.
Ајде заедно да успееме затоа што вредиш и совршена си онаква каква што си, инаетчика што секогаш ќе ја сакаме. И само надевај се дека ќе те оставиме сама, твојата војна е и наша. Борби може губиме - војни никако!
Подигни ја свеста и живеј! Ајде избори се и успеј за себе, за нас!